سخنرانی اکبر گنجی در پارلمان انگلستان در بارهی جنبش سبز
اکبر گنجی در روز ٢٢ دیماه، ١٢ ژانویه، در پارلمان انگلستان در بارهی جنبش سبز سخنرانی کرد و سپس به پرسشهای حاضران پاسخ گفت. گنجی تأکید کرد که مسالهی اصلی ایران، دموکراسی و حقوق بشر است، نه مسائل هستهای.
جنبش سبز معلول اعتراض به نقض سیستماتیک حقوق بشر، مخالفت با رژیم بنیادگرایی دینی، رد اسلام فقاهتی، مبارزهی با فساد گسترده و مطالبهی نظام دموکراتیک ملتزم به حقوق بشر است.
سطح توسعهی اجتماعی ایران، از دیگر کشورهای خاورمیانه بالاتراست. پیششرطهای اجتماعی گذار به دموکراسی در ایران وجود دارد. جوانان، زنان، معلمان، کارگران، دانشجویان، عاملان و بازیگران جنبش سبز هستند.
این جنبش که محصول مبارزات آزادیخواهانهی مردم ایران از مشروطه تا کنون است، برخلاف انقلاب ٥٧ که معلول گفتمان غیردموکراتیک بود، دارای گفتمان دموکراتیک و حقوق بشری است. تجربهی انقلاب ٥٧ نخبگان ایران را به سوی مبارزات غیر خشونتآمیز سوق داده است. این جنبش در هفت ماه گذشته حضور پر رنگ خود را به نمایش گذارده و در حال تثبیت خود میباشد. جنبش سبز، جنبش مطالبهمحور است.
طی هفتهی گذشته، میرحسین موسوی و مهدی کروبی با صدور بیانیه، خواستها و مطالبات حداقلی مرحلهی کنونی جنبش را اعلام کردند. این مطالبات، تماماً دموکراتیک هستند و اگر یکی از آنها پذیرفته گردد، فرایند پذیرش باقی آنها آغاز خواهد شد.
فضای بینالمللی بر روی این جنبش مستقل ملی که محصول ظرفیتهای داخلی ایران است، تأثیرگذار است. تبدیل مسالهی هستهای به مسالهی اصلی ایران به سود رژیم و به زیان جنبش دموکراسیخواهی است.
استفاده از زبان تهدید نظامی و سیاستهای دبل استاندارد، نه تنها استفادهی از خشونت بیرحمانه علیه مخالفان را برای رژیم امکانپذیر میسازد، بلکه میتواند بخش یا بخشهایی از جامعه را به حمایت از رژیم وادارد.
تحریم های اقتصادی به جای تضعیف رژیم و صدمه وارد کردن بر آن، طبقهی فقیر و زیر خط فقر را فقیرتر و طبقهی متوسط به عنوان بازیگران اصلی جنبش سبز، را به طبقهی فقرا تبدیل می کند. بدین ترتیب، جنبش سبز بازیگران خود را از دست خواهد کرد.
ما مخالف تنبیه مردم ایران و جنبش دموکراسیخواهی آنان، به جای تنبیه و مجازات رژیم، هستیم. دول غربی اگر واقعا مدافع دموکراسی و حقوق بشر هستند، چرا اجازه میدهند کمپانیهای غربی تکنولوژی سرکوب را در اختیار این رژیم بگذارند؟ ما خواهان تحریم فروش تکنولوژی سرکوب به ایران هستیم.
رژیم ایران در حالی که از ماهوارههای جهانی(به عنوان مثال: هات برد) استفاده میکند، استفادهی مردم ایران از تلویزیونهای ماهوارهای را ناممکن کرده است. چگونه است که شرکت فرانسوی eutelsat، صاحب هاتبرد، به دلیل ارسال پارازیت از سوی رژیم سرکوبگر حاکم بر ایران، تلویزیون فارسی BBC را از ماهوارهی خود حذف میکند، اما به سرویسرسانی به رسانههای جمهوری اسلامی ادامه می دهد؟
آیا حقوق بشر و دموکراسی باید فدای منافع مالی کمپانیهای غربی شوند؟ چگونه است که پرس تی وی ایران ٤٠ درصد برنامههای خود را از لندن، با ٨٠ پرسنل، تهیه و پخش میکند، اما به رسانههای جهانی اجازه نمیدهد چنین امکانی در ایران داشته باشند؟
به نظر ما استفادهی رژیم ایران از ماهوارههای جهانی، باید مشروط به استفادهی مردم ایران از همان ماهوارهها شود.
هم چنین استفادهی رژیم ایران از سازمان جهانی کار و دیگر نهادهای اقتصادی جهانی باید مشروط به شفافیت اقتصادی و حق ایجاد اتحادیههای کارگری مستقل شود.
خواست ما از جامعهی جهانی آن است که به مدافعان حقوق بشر ایران کمک کنند تا پروندهی رهبران ایران، به جرم جنایت علیه بشریت را از طریق شورای امنیت سازمان ملل به دیوان کیفری بینالمللی بسپارند. رهبران ایران شش مصداق از مصادیق جنایت علیه بشریت را مرتکب شده و میشوند.
به کدام دلیل مسالهی هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل کشیده میشود، اما به نقض سیستماتیک حقوق اساسی مردم ایران توجه نمیشود؟
اگر ترس شما از بمب اتمی است، بمبی که بر اساس گزارش سرویسهای امنیتی آمریکا و اسرائیل ایران فاقد آن است، باید از پاکستان بترسید که دارای بمب اتمی است و طالبان و بنیادگرایان در آن کشور بسیار قوی هستند.
اگر طالبان در پاکستان به قدرت رسند، چه خواهد شد؟ نگران کشورها و جوامعی باشید که بنیادگرایانی چون طالبان در آنها قوی هستند. مردم ایران خواهان دموکراسی و حقوق بشرند، بنیادگرایی اسلامی هیچ جاذبهای در ایران ندارد.
اگر مردم ایران فرصت بیابند تا در یک انتخابات آزاد و رقابتی شرکت کنند، آن وقت دنیا خواهد دید که این مردم به دموکراسی رأی خواهند داد، نه استبداد دینی. نظام دموکراتیک مطلوب ما، نظامی است که نهاد دین در آن از نهاد دولت جداست. هیچ صنف و طبقهای در آن دارای حق ویژه نیست.
بهترین سیاست در خصوص مسائل هستهای آن است که کل خاورمیانه از سلاحهای هستهای و کشتار جمعی پاکسازی شود. جهان غرب باید سیاستهای دبل استاندارد را کنار نهد. نمیتوان پذیرفت که برخی از کشورهای خاورمیانه دارای بمب اتمی باشند، اما ایران حتی حق غنی سازی اورانیوم را نداشته باشد.
دموکراسیخواهان ایران اگر چه با سیاستهای اتمی رژیم ایران مخالف هستند، اما در عین حال با سیاستهای دبل استاندارد غرب هم مخالفند. به نظر ما پذیرش جمعآوری و نابودی سلاحهای کشتار جمعی، راه حل مسأله است.
گنجی در این جلسه یک ساعت به پرسشهای حاضران دربارهی جنبش سبز و روابط جهان غرب با ایران پاسخ گفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما بلافاصله منتشر خواهد شد. این بلاگ خبری، امکانات اندکی دارد و براساس اعتماد و خودکنترلی اداره میشود. لطفا از موضوع خارج نشوید و خویشتندار باشید.