"...سهراب شرشرهها را از دفتر بگير... آقا اجازه عكس امام جاش خوبه؟!... بچههايی كه ميخوان توی ستاد آذين بندی باشن بايد از باباهاشون رضايت نامه بگيرن! فردا هم نفری ۱۰ تومن بيارين برای كمک به تزئين كلاستون!! هر كلاسی كه تزئين بهتری داشته باشه ميره اردو!!!... آقا اجازه اشكان نميزاره ما توی گروه روزنامه ديواری باشيم... گروه سرود بعد از زنگ آخر سرود سلام بر تو ای خمينی را تمرين ميكنه..."
روزهای تاریخی انقلاب اسلامی و یوم اللههای جمهوری اسلامی یك به یك به خنجرها و نیزههای سمی تبدیل شده و بر جان حكومت مینشینند. روز قدس، ۱۳ آبان، ۱۶ آذر و اینک دهه فجر و ۲۲ بهمن!
آنهایی كه دوران مدرسه را بعد از انقلاب سپری كردهاند بخوبی بیاد دارند كه مدارس چه تداركی برای این روزها میدیدند. اردوها، تزئینات كلاسها و تعطیلی زنگهای ورزش و اختصاص آن به تزئینات مدرسه توسط دانش آموزان را همه بخاطر دارند. اما امرروز همان یچه های مدرسهای كه گاها با اشتیاق كلاسها را آذین میبستند در حال تدارک كابوسی وحشتناک برای جمهوری اسلامی و سران آن هستند.
شاید آرش رحمانپور یا محمدرضا علیزمانی یا سهراب اعرابی یا اشكان سهرابی یا محسن روح الامینی و بقیه شهدای جنبش سبز هم زمانی با ذوق و شوق در این فعالیتهای پرورشی! شركت میجستند. شاید صدها زندانی سبز در بند زمانی هیاهویشان در مسابقات دهه فجر، گروههای سرود انقلابی طنین انداز بود. اما اینک تنها سكوت سرد مرگ و زندان بر فریادشان چیره گشته است. ولی همكلاسیهایشان آنها را فراموش نكردهاند و در تدارک ۲۲ بهمنی دیگر هستند تا اینبار آنطور كه خود میپسندند و ایران شایسته آن است وطن را به رنگ سبز اتحاد، سفید آزادی و سرخ خونشان بیارایند. آنها میآیند تا با فریادی از نو سرود یار دبستانی بسرایند و بگویند همكلاسی فراموشت نخواهیم كرد.
و در آخر ای هموطن، امروز، زندانیان دربند دیو كودتاگر، شهدای كشته شده بفرمان ضحاک زمان، همان همنشینان نیمكتهای ۳ نفره، همان همكلاسیهای قدیمی، همان یاران دبستانی ما هستند. این شما و این غیرتتان كه ۲۲بهمنی سبز را رقم خواهید زد یا خفت بار سر در برف فرو می برید و دم فرو میبندید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما بلافاصله منتشر خواهد شد. این بلاگ خبری، امکانات اندکی دارد و براساس اعتماد و خودکنترلی اداره میشود. لطفا از موضوع خارج نشوید و خویشتندار باشید.