آیا اصلاحات سیاسی بدون اصلاحات دینی ممکن است ؟

 By moulinrouge666

در نظام جمهوری اسلامی ، سیاست و دیانت در هم تنیده است و قوانین سیاسی معمولا بر احکام دینی و مذهبی منطبق است . اصلاح طلبان حوزه فعالیتشان در بخش سیاسی است . و قصد دارند در بخش سیاست اصلاحاتی داشته باشند ، اما این اصلاحات اگر میخواهد عمیق و تاثیر گذار باشد لاجرم می بایست این سیاستمدران وارد وادی احکام فقهی و دینی شوند . اما مشکل اینجاست که یک فرد سیاسی نمیتواند در بخش فقه و دین صاحب نظر باشد و حکمی دینی را ملغی یا اصلاح کند . بنابراین اصلاحات سیاسی بدون اصلاحات دینی و بدون همکاری فقهها غیر ممکن است . و از آنجایی که فقهها در مذهب شیعه دچار تکثر هستند ، و هر کدام نظری دارد که دیگری میتواند آن را رد کند ، بنابراین وارد پروسه اصلاحات دینی شدن به این معنی است که می بایست دهها سال وقت گذاشت تا شاید یک قانون اندکی تغییر کند . اصلاح طلبان معمولا از اصلاحات صحبت میکنند ، ولی هرگز وارد جزئیات آن نمیشوند ، به هیچ وجه برنامه ایی مدون ارائه نمی دهند . توضیح نمیدهند که چه اصلاحاتی میخواهند بر نظام جمهوری اسلامی داشته باشند و این اصلاحات در جاهایی که وارد حوزه دینی میشود چگونه ممکن است ؟ برخی از روشنفکران دینی نیز که اخیرا بیانیه داده اند ، باز این موضوع را روشن نکرده اند که رسیدن به مطالباتی که در بیانیه شان درج شده است ، چگونه ممکن است ؟ مثلا مجلس شورای اسلامی چگونه میتواند هم آزاد باشد و هم اسلامی عمل کند ؟ فرض بگیریم که اکثریت مجلس قانونی را تصویب کرد که بر خلاف مبانی اسلامی بود ، آیا فقهها اجازه اجرایی شدن چنین قانونی را میدهند ؟ حتی اگر شورای نگهبان را حذف کنیم ، باز تا نظر فقهها که حتی در حکومت پادشاهی هم نفوذ و تاثیر بسیار بر جامعه داشته اند جلب نشود ، تغییر قوانین ممکن نیست . اصلاح طلبان سیاسی ، ابتدا می بایست به این تناقضات پاسخ دهند ، و مادامی که راه حلی برای این تناقضات پیدا نکنند ، اجرایی شدن اصلاحات در کشور غیر ممکن به نظر میرسد یا حداقل چنان نخواهد بود که نظر تمامی اندیشه ها و تفکرات مختلف در جامعه ما را جلب کند . مطالبات فعلی اصلاح طلبان در حد شناخته شدن به عنوان یک اپوزیسیون داخل نظام است . و از این فراتر نمی رود . و برای اینکه اپوزیسیون داخل نظام باقی بمانند باید نسبت به احکام و قوانین اسلامی وفاداری خود را حفظ کنند . و این تناقض بزرگی است . چرا که از یک طرف می بایست ثابت کنند که به احکام اسلامی وفدار هستند، و از یک طرف میخواهند سیاستهای کشوری را اصلاح کنند که قوانینی دینی و مذهبی دارد . چطور وفاداری به هر دو ممکن است ؟ می بایست از تئوریسینهای اصلاح طلب به جد این سوالات پرسیده شود ، و مادامی که برای این سوالات پاسخی نداشته باشند ، بسیاری از شهروندان ایرانی سردرگم خواهند بود ، مگر اینکه ما هدفمان از اصلاح طلبی صرفا جایگزین کردن رهبران سیاسی و اسلامگرای معتدل به جای رهبران سیاسی و اسلامگرای افراطی باشد . ظاهرا این واقع بینانه ترین هدفی است که عده ایی دنبال میکنند . اما اینکه رهبران سیاسی معتدل بتوانند تاثیری محسوس بر جامعه داشته باشند که نظر همه شهروندان ایرانی را جلب کند ، دچار تردیدهای بسیار است .

Posted via email from وبلاگ سهراب ایرانی