در حالی كه به دلیل افزایش هزینه های سال جزیره مدیریتی صداوسیما در تهران، اضافه كار از تمامی 32 مركز استانی صداوسیما در سراسر كشور حذف شده و برخی كارمندان شهرستانی بخش های مختلف از اضافه كار محروم هستند، مدیران مركزنشین صداوسیما به بالا بردن صفر هزینه های مجموعه های خودشان مشغول هستند.
به گزارش آینده، شركت سروش رسانه كه توسط جمعی از مدیران بخش های فنی صداوسیما راه اندازی شده، در ظاهر یكی از مجموعه های خدمت رسانی به خود صداوسیما است، اما مشخص نیست خدمات این شركت چگونه توزیع شده و ارتباطات اقتصادی این شركت چه نفعی برای سازمان صداوسیما دارد.
رویه در داخل صداوسیما این گونه است كه برای خریدها، خدمات و دستگاه های اداری و خدمات باید سروش رسانه این نیازها را بررسی و خریداری كند. درخشان ترین بخش خدمات این شركت كه زیر نظر چهره های تمام فصل صداوسیما اداره می شود، پروژه دیجتیالی كردن آرشیو مركزی این سازمان بوده كه به رغم عقد قرارداد و انجام بخشی كارها هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است.
از سوی دیگر سروش رسانه با در اختیار داشتن پهنای باند قابل توجهی از اینترنت صداوسیما خدمات مختلفی را در حوزه اینترنت ارایه می كند، ولی جالب است كه چند ساختمان صداوسیما در بیرون منطقه جام جم از شركت های اینترنتی معتبر خدمات خود را گرفته اند!
ماجرای خدمات سروش رسانه در حوزه میزبانی و سرور سایت های اینترنتی نیز جالب توجه است، این شركت به دلیل نداشتن نیروی انسانی و خدمات مناسب مجبور است از خدمات شركت های كوچك به صورت شركت های اقماری وابسته به خود بهره ببرد كه نه تنها هیچ سودی برای صداوسیما ندارد، بلكه به دلیل استفاده از شركت های كم تجربه ممكن است لطمه های سنگینی به اعتبار صداوسیما وارد شود.
حدود سه ماه پیش بود چند وب سایت سازمان صداوسیما از جمله پایگاه اینترنتی شبكه جهانی جام جم و شبكه سه كه از میزبانی سروش رسانه استفاده می كرد بیش از 72 ساعت از شبكه اینترنت محو شدند.
این شركت وابسته به صداوسیما باكس های تبلیغاتی ارزانتری به نسبت بخش بازرگانی این سازمان در اختیار دارد، ولی با وجود تخفیف 30 درصدی نمی تواند آگهی های خوبی برای این سازمان جذب كند. از همه بدتر با وجود انحصار دریافت آگهی های شبكه های بین المللی صداوسیما به دلیل خالی بودن بنیه انسانی این شركت از افراد متخصص، مدتهاست نتوانسته حتی یك تیزر ساده جذب كند.
به تازگی هم سروش رسانه وارد عرصه هایی مانند كلاس كنكور فراگیر دانشگاه پیام نور و فروشگاه مجازی شده و حتی با حمایت بخش های دیگر صداوسیما مانند اداره كل رفاه و شركت تكتا این حوزه های نامشخص را در داخل صداوسیما و حتی ترمینال های فرودگاهی گسترش داده است.
پس از سروش رسانه، باید از سیماچوب به عنوان یكی از گرانفروش ترین تولید كنندگان خدمات فنی و طراحی محصولات چوبی در كشور نام برد. سیما چوب كه از حجم زیاد تولید وسایل اداری و مبلمان گرفته تا تجهیز سالن های نمایش و همایش و رژی های تلویزیونی را در اختیار دارد، مشخص نیست به چه دلیل محصولات با كیفیت پایین و عمر كم خود را بیش از دوبرابر قیمت بازار ارایه می كند.
جالب است بدانید یك میز كوچك كامپیوتر بدون قفل كشو و كمد كناری برای هریك از بخش های سازمان صداوسیما بیش از 250 هزار تومان خرج بر می دارد، در حالی كه خرید یك میز كامپیوتر با كیفیت مناسب در بازار تا 150 هزار تومان است!
سیماچوب به رغم امكان تولید گسترده محصولات چوبی اداری و خانگی برای صداوسیما و همچنین فروش عمومی، هنوز گرانترین خدمات را در كنار كمترین كیفیت ممكن ارایه می كند.
اگر از یك كارمند این سازمان در مورد محصولات چوبی سیماچوب مانند صندلی اداری، میزهای اداری، میزهای جلسه و سرویس مبلمان سوال كنید، بی شك داستان سوزناك و دردآوری را باید تحمل كنید.
در تلویزیون ماجراهای جذاب تری در جریان است، از تهیه كننده ای كه همزمان 35 تله فیلم 60 میلیون تومانی را در انحصار دارد و به صورت خط تولید به ساخت تله فیلم های كم ارزش مشغول است، گرفته تا هزینه بیش از یك میلیارد تومان برای راه اندازی و نخستین جشنواره فیلم های تلویزیونی، نشان می دهد برخی چهره ها بی تفاوت به ماجراهای سیاسی كشور كیسه سوراخ خود را از بیت المال پر می كنند.
از سوی دیگر هزینه تور اخیر مدیران شبكه جهانی تلویزیون دولتی كشورمان به جزیره كیش بیش از 250 میلیون تومان خرج روی دست این شبكه گذاشته و این در شرایطی است كه كل بودجه شبكه جهانی صداوسیما در سال به 2 میلیارد هم نمی رسد و كارگران خدماتی آن چهار ماه است اضافه كارهای خود را دریافت نكرده اند. این سفر در حالی به نام تقدیر از تولیدكنندگان برتر برگزار شد كه این شبكه به غیر از برنامه های زنده و تامینی، برنامه تولیدی ندارد و محصولات دیگر شبكه ها را به نمایش می گذارد.
در سویی دیگر با جابه جایی مدیران شبكه های اول و دوم سیما، ماجراهای صرفه جویی در شبكه اول زمانی رنگ جالب تری به خود گرفت كه وقتی مدیر تازه وارد شبكه اول سریال 850 میلیون تومانی آرشیو شده را بیرون كشید، تازه مشخص شد سلیقه شخصی آقای مدیر شبكه اجازه پخش این سریال را از كیسه بیت المال نداده بود.
این موارد بی شك مشتی نمونه خروار خروار حیف و میل های مختلف بودجه بیت المال در سازمان عریض و طویلی است كه مدیر شبكه سوم آن برای راه اندازی یك شبكه ورزشی 100 میلیارد تومان طلب می كند، اما الجزیره اسپورت كه 5 سال پیش را اندازی شد، امروز با 10 سیگنال پخش زنده های بین المللی نیز 100 میلیون دلار بودجه رایج ندارد، ولی چهره های تمام فصل مدیریتی در صداوسیما برای راه اندازی یكی از آنها 100 میلیون دلار طلب می كنند.
این هزینه های سرسام آور و صفرهای ناشمرده در شرایطی است كه كارمندان فنی، تولیدی و اداری صداوسیما و كارگران مشغول در آن از حداقل دستمزد و مزایای قانونی بهره می برند ولی باید رژه ارقام وحشتناك را در برابر حقوق های اندك خودشان و قیمت های نامتعارف تعاونی صداوسیما را به اصطلاح در ارایه خدمت به خودشان تحمل كنند.
به گزارش آینده، شركت سروش رسانه كه توسط جمعی از مدیران بخش های فنی صداوسیما راه اندازی شده، در ظاهر یكی از مجموعه های خدمت رسانی به خود صداوسیما است، اما مشخص نیست خدمات این شركت چگونه توزیع شده و ارتباطات اقتصادی این شركت چه نفعی برای سازمان صداوسیما دارد.
رویه در داخل صداوسیما این گونه است كه برای خریدها، خدمات و دستگاه های اداری و خدمات باید سروش رسانه این نیازها را بررسی و خریداری كند. درخشان ترین بخش خدمات این شركت كه زیر نظر چهره های تمام فصل صداوسیما اداره می شود، پروژه دیجتیالی كردن آرشیو مركزی این سازمان بوده كه به رغم عقد قرارداد و انجام بخشی كارها هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است.
از سوی دیگر سروش رسانه با در اختیار داشتن پهنای باند قابل توجهی از اینترنت صداوسیما خدمات مختلفی را در حوزه اینترنت ارایه می كند، ولی جالب است كه چند ساختمان صداوسیما در بیرون منطقه جام جم از شركت های اینترنتی معتبر خدمات خود را گرفته اند!
ماجرای خدمات سروش رسانه در حوزه میزبانی و سرور سایت های اینترنتی نیز جالب توجه است، این شركت به دلیل نداشتن نیروی انسانی و خدمات مناسب مجبور است از خدمات شركت های كوچك به صورت شركت های اقماری وابسته به خود بهره ببرد كه نه تنها هیچ سودی برای صداوسیما ندارد، بلكه به دلیل استفاده از شركت های كم تجربه ممكن است لطمه های سنگینی به اعتبار صداوسیما وارد شود.
حدود سه ماه پیش بود چند وب سایت سازمان صداوسیما از جمله پایگاه اینترنتی شبكه جهانی جام جم و شبكه سه كه از میزبانی سروش رسانه استفاده می كرد بیش از 72 ساعت از شبكه اینترنت محو شدند.
این شركت وابسته به صداوسیما باكس های تبلیغاتی ارزانتری به نسبت بخش بازرگانی این سازمان در اختیار دارد، ولی با وجود تخفیف 30 درصدی نمی تواند آگهی های خوبی برای این سازمان جذب كند. از همه بدتر با وجود انحصار دریافت آگهی های شبكه های بین المللی صداوسیما به دلیل خالی بودن بنیه انسانی این شركت از افراد متخصص، مدتهاست نتوانسته حتی یك تیزر ساده جذب كند.
به تازگی هم سروش رسانه وارد عرصه هایی مانند كلاس كنكور فراگیر دانشگاه پیام نور و فروشگاه مجازی شده و حتی با حمایت بخش های دیگر صداوسیما مانند اداره كل رفاه و شركت تكتا این حوزه های نامشخص را در داخل صداوسیما و حتی ترمینال های فرودگاهی گسترش داده است.
پس از سروش رسانه، باید از سیماچوب به عنوان یكی از گرانفروش ترین تولید كنندگان خدمات فنی و طراحی محصولات چوبی در كشور نام برد. سیما چوب كه از حجم زیاد تولید وسایل اداری و مبلمان گرفته تا تجهیز سالن های نمایش و همایش و رژی های تلویزیونی را در اختیار دارد، مشخص نیست به چه دلیل محصولات با كیفیت پایین و عمر كم خود را بیش از دوبرابر قیمت بازار ارایه می كند.
جالب است بدانید یك میز كوچك كامپیوتر بدون قفل كشو و كمد كناری برای هریك از بخش های سازمان صداوسیما بیش از 250 هزار تومان خرج بر می دارد، در حالی كه خرید یك میز كامپیوتر با كیفیت مناسب در بازار تا 150 هزار تومان است!
سیماچوب به رغم امكان تولید گسترده محصولات چوبی اداری و خانگی برای صداوسیما و همچنین فروش عمومی، هنوز گرانترین خدمات را در كنار كمترین كیفیت ممكن ارایه می كند.
اگر از یك كارمند این سازمان در مورد محصولات چوبی سیماچوب مانند صندلی اداری، میزهای اداری، میزهای جلسه و سرویس مبلمان سوال كنید، بی شك داستان سوزناك و دردآوری را باید تحمل كنید.
در تلویزیون ماجراهای جذاب تری در جریان است، از تهیه كننده ای كه همزمان 35 تله فیلم 60 میلیون تومانی را در انحصار دارد و به صورت خط تولید به ساخت تله فیلم های كم ارزش مشغول است، گرفته تا هزینه بیش از یك میلیارد تومان برای راه اندازی و نخستین جشنواره فیلم های تلویزیونی، نشان می دهد برخی چهره ها بی تفاوت به ماجراهای سیاسی كشور كیسه سوراخ خود را از بیت المال پر می كنند.
از سوی دیگر هزینه تور اخیر مدیران شبكه جهانی تلویزیون دولتی كشورمان به جزیره كیش بیش از 250 میلیون تومان خرج روی دست این شبكه گذاشته و این در شرایطی است كه كل بودجه شبكه جهانی صداوسیما در سال به 2 میلیارد هم نمی رسد و كارگران خدماتی آن چهار ماه است اضافه كارهای خود را دریافت نكرده اند. این سفر در حالی به نام تقدیر از تولیدكنندگان برتر برگزار شد كه این شبكه به غیر از برنامه های زنده و تامینی، برنامه تولیدی ندارد و محصولات دیگر شبكه ها را به نمایش می گذارد.
در سویی دیگر با جابه جایی مدیران شبكه های اول و دوم سیما، ماجراهای صرفه جویی در شبكه اول زمانی رنگ جالب تری به خود گرفت كه وقتی مدیر تازه وارد شبكه اول سریال 850 میلیون تومانی آرشیو شده را بیرون كشید، تازه مشخص شد سلیقه شخصی آقای مدیر شبكه اجازه پخش این سریال را از كیسه بیت المال نداده بود.
این موارد بی شك مشتی نمونه خروار خروار حیف و میل های مختلف بودجه بیت المال در سازمان عریض و طویلی است كه مدیر شبكه سوم آن برای راه اندازی یك شبكه ورزشی 100 میلیارد تومان طلب می كند، اما الجزیره اسپورت كه 5 سال پیش را اندازی شد، امروز با 10 سیگنال پخش زنده های بین المللی نیز 100 میلیون دلار بودجه رایج ندارد، ولی چهره های تمام فصل مدیریتی در صداوسیما برای راه اندازی یكی از آنها 100 میلیون دلار طلب می كنند.
این هزینه های سرسام آور و صفرهای ناشمرده در شرایطی است كه كارمندان فنی، تولیدی و اداری صداوسیما و كارگران مشغول در آن از حداقل دستمزد و مزایای قانونی بهره می برند ولی باید رژه ارقام وحشتناك را در برابر حقوق های اندك خودشان و قیمت های نامتعارف تعاونی صداوسیما را به اصطلاح در ارایه خدمت به خودشان تحمل كنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما بلافاصله منتشر خواهد شد. این بلاگ خبری، امکانات اندکی دارد و براساس اعتماد و خودکنترلی اداره می‌شود. لطفا از موضوع خارج نشوید و خویشتندار باشید.