دو جوان رعنای ایرانی پرپر شده اند و کفتارهای کوتوله به شادمانی و پایکوبی برخواسته اند. یکی در نماز جمعه تهران با دهان کف کرده از این آدم کشی تشکر می کند و خواستار اعدامهای بیشتری تا قبل از 22 بهمن می شود تا از «آینده بدتر» جلوگیری شود و آن دیگری در ارومیه صدای متعفنش را بلند می کند که «جنازه اعدامی ها» را در خیابانها بگردانید.
هشت سالی که بهترین جوانان ایرانی را به اسم «جنگ مقدس» دسته دسته روی میدانهای مین می فرستادند، همین رهبران نظام سفاک جمهوری اسلامی، بارها در رسانه ها به مردم می گفتند که اگر در برابر دشمن نایستیم و لشگر صدام، شهرهای کشورمان را بگیرد، نه ناموس زنانمان در امان خواهد بود و نه جان مردانمان. و واقعیت نیز همین بود، همه اشغالگران در سرزمین اشغالی نهایت خشونت را بکار برده اند، رعب و وحشت ایجاد کرده اند و بی مهابا کشته اند.
سئوال این است که اگر امروز بجای خامنه ای، صدام در خیابان پاستور بر کرسی ریاست تکیه زده بود، با مردم ایران چه رفتاری می داشت؟ چنانچه مردم نسبت به رفتار صدام اشغالگر معترض بودند و بطور مسالمت آمیز به خیابانها می آمدند و با راهپیمائی سکوت، قصد بیان اعتراضشان را می داشتند، صدام در خطبه های نماز جمعه چه موضعی می گرفت؟
اگر اشغالگران صدامی، جوانهای معترض ایرانی را در خیابان می گرفتند، آیا آنها را به کهریزک نمی بردند و زیر شکنجه بشهادت نمی رساندند؟ آیا صدام رهبران معترضین را خائن و سران فتنه نمی نامید؟
امام جمعه منصوب صدام در نماز جمعه تهران چه موضعی در برابر اعدام جوانان ایرانی می گرفت؟ آیا نمی گفت «دستتان درد نکند»؟ آیا امام جمعه منصوب صدام در ارومیه خواستار این نمی شد که جنازه اعدامیان را در شهر تهران بگردانند تا این ایرانیهای معترض و جسور به وحشت بیفتند؟
اگر امروز بدنه اصلی اعتراضات و تظاهرات را بچه های رزمنده دوران جنگ تشکیل می دهند به این دلیل است که می بینند برادرانشان را در جبهه ها از دست دادند تا مردم کشورشان در امنیت و آسایش و خوشبختی زندگی کنند ولی خود حاکمین نظام، رفتاری با مردم پیشه کرده اند که اگر صدام هم تهران را فتح کرده بود، رفتاری جز این نداشت.
آیت الله ها بدل به آیت الشیطان شده اند و بجای چراغانی دهه فجرشان، چوبه های دار برافراشته اند تا طعم تلخ دهه زجر را به مردم ایران بچشانند. صدام ِ خیابان پاستور نیز عطشش فقط با خون جوانان ایرانی سیراب می شود.
آنهایی که 8 سال تمام در برابر ارتش مجهز صدام ایستادند، همین مردم ایران بودند، نه ارتش و سپاه. خاک میهن نیز امروز زیر چکمه های حکومتی فاسد و پول پرست است که ضد اسلام و ضد انسان و ضد ایران و ایرانی است. و آن مردمی که پوزه صدام را بخاک مالیدند هنوز زنده اند. خامنه ای سرنوشتی بمراتب دهشتناک تر از صدام در انتظارش است.
هشت سالی که بهترین جوانان ایرانی را به اسم «جنگ مقدس» دسته دسته روی میدانهای مین می فرستادند، همین رهبران نظام سفاک جمهوری اسلامی، بارها در رسانه ها به مردم می گفتند که اگر در برابر دشمن نایستیم و لشگر صدام، شهرهای کشورمان را بگیرد، نه ناموس زنانمان در امان خواهد بود و نه جان مردانمان. و واقعیت نیز همین بود، همه اشغالگران در سرزمین اشغالی نهایت خشونت را بکار برده اند، رعب و وحشت ایجاد کرده اند و بی مهابا کشته اند.
سئوال این است که اگر امروز بجای خامنه ای، صدام در خیابان پاستور بر کرسی ریاست تکیه زده بود، با مردم ایران چه رفتاری می داشت؟ چنانچه مردم نسبت به رفتار صدام اشغالگر معترض بودند و بطور مسالمت آمیز به خیابانها می آمدند و با راهپیمائی سکوت، قصد بیان اعتراضشان را می داشتند، صدام در خطبه های نماز جمعه چه موضعی می گرفت؟
اگر اشغالگران صدامی، جوانهای معترض ایرانی را در خیابان می گرفتند، آیا آنها را به کهریزک نمی بردند و زیر شکنجه بشهادت نمی رساندند؟ آیا صدام رهبران معترضین را خائن و سران فتنه نمی نامید؟
امام جمعه منصوب صدام در نماز جمعه تهران چه موضعی در برابر اعدام جوانان ایرانی می گرفت؟ آیا نمی گفت «دستتان درد نکند»؟ آیا امام جمعه منصوب صدام در ارومیه خواستار این نمی شد که جنازه اعدامیان را در شهر تهران بگردانند تا این ایرانیهای معترض و جسور به وحشت بیفتند؟
اگر امروز بدنه اصلی اعتراضات و تظاهرات را بچه های رزمنده دوران جنگ تشکیل می دهند به این دلیل است که می بینند برادرانشان را در جبهه ها از دست دادند تا مردم کشورشان در امنیت و آسایش و خوشبختی زندگی کنند ولی خود حاکمین نظام، رفتاری با مردم پیشه کرده اند که اگر صدام هم تهران را فتح کرده بود، رفتاری جز این نداشت.
آیت الله ها بدل به آیت الشیطان شده اند و بجای چراغانی دهه فجرشان، چوبه های دار برافراشته اند تا طعم تلخ دهه زجر را به مردم ایران بچشانند. صدام ِ خیابان پاستور نیز عطشش فقط با خون جوانان ایرانی سیراب می شود.
آنهایی که 8 سال تمام در برابر ارتش مجهز صدام ایستادند، همین مردم ایران بودند، نه ارتش و سپاه. خاک میهن نیز امروز زیر چکمه های حکومتی فاسد و پول پرست است که ضد اسلام و ضد انسان و ضد ایران و ایرانی است. و آن مردمی که پوزه صدام را بخاک مالیدند هنوز زنده اند. خامنه ای سرنوشتی بمراتب دهشتناک تر از صدام در انتظارش است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما بلافاصله منتشر خواهد شد. این بلاگ خبری، امکانات اندکی دارد و براساس اعتماد و خودکنترلی اداره می‌شود. لطفا از موضوع خارج نشوید و خویشتندار باشید.