«ننگ با رنگ پاك نمي‌شود». اين شعار را ميانسالهاي جنبش سبز به خوبي به ياد دارند. بعضي از آنها خودشان در جواني يا نوجوانيشان روي ديوارهايي كه عوامل حكومت پهلوي شعار «مرگ بر شاه» را رنگ كرده بودند، همين را نوشته بودند: «ننگ با رنگ پاك نمي‌شود». نسل بعد از آن هم اين شعار را در ادبيات و تاريخ مربوط به انقلاب بسيار خوانده و شنيده است.
امروز ديدن ديوارها و كيوسك‌هاي شعار‌نويسي شده‌اي كه سياه مي‌شوند، پير و جوان را ياد همان روزهاي انقلاب مي‌اندازد. شعارهاي سبزِ جنبش عليه ديكتاتور كه زير لايه‌هاي رنگ به رنگ پوشانده مي‌شوند و باز كه از نو نوشته و سياه مي‌شوند، چهره‌اي عجيب به شهرها داده‌اند. شعارهاي جنبش خصوصاً در روزهاي پس از عاشورا كه دولت كودتا هزينه و نيروي بسياري را صرف محو آنها كرده است، از قضا بيشتر در چشم مي‌آيند. سرتاسر ديوارهاي تهران و بسياري ديگر از شهرها پر از لكه‌هاي بي‌قواره يا شعارهاي تغيير يافته‌ايست كه حتي اگر خوانده نشوند، بيننده را وامي‌دارند تا انواع حدس‌هاي ممكن را درباه‌شان بزند: يا حسين ميرحسين؟ مرگ بر ديكتاتور؟ 22 بهمن سبز؟ ...
اين لكه‌هاي بي‌قواره كه براي پاك كردن شعارها به كار رفته‌اند، نه تنها باعث پررنگ‌تر جلوه كردن شعارهاي پوشيده شده مي‌شوند، بلكه روييدن شعارهاي تازه در ميان اين انبوه دهها متري ديوارهاي خط خطي و لكه لكه، انرژي فراواني به عابران سبز مي‌دهد. اين لكه‌گذاري‌ها و رنگ پاشي‌ها بيش از اين تاثيرات و حساسيتها، بار ديگر تداعي كننده شعار «ننگ با رنگ پاك نمي‌شود» نيز هستند. تداعي اين شعار در واقع براي بينندگان تصوير انقلاب را بازسازي مي‌كند. انگار انقلابيهاي آن روز هنوز بعد از سي و يك سال در خيابان عليه ديكتاتور شعار مي‌نويسند و هنوز شعار‌ها‌شان در همان خيابانها زير لكه‌هاي رنگ مي‌رود و دوباره از جاي ديگر مي‌جوشد.
اين تداعي و مقايسه، در كنار تداعيها و مقايسه‌هاي ديگري كه اتفاقاً باعث و باني همه آنها خود دولت كودتا بوده است، نوعي حس حق به جانب بودن به شعار نويسان سبز مي‌دهد. سبزها با چنين تداعيهايي خود را در طرف انقلابيون 1357، و ميراثبر آرمانهاي آنان مي‌بينند. امروز، اين سبزها هستند كه شعار «مرگ بر ديكتاتور» مي‌دهند و چون هيچ رسانه‌اي برايشان نمانده آن را روي ديوار مي‌نويسند، و اين دولت كودتاست كه شعارهاي آنها را رنگ مي‌كند و با وجود داشتن همه رسانه‌ها و چندين روزنامه و دهها كانال تلويزيوني و راديويي در سراسر كشور باز هم از ديدن ديوارهاي شعار‌نويسي شده چنان مي‌ترسد كه فكر مي كند بايد جواب شعارها را روي همان ديوارها بدهد.
جواب دادن به شعارها روي ديوارهايي كه از معدود رسانه‌هاي سبز هستند، پديده جديدي است كه در انقلاب اسلامي 1357 نظير ش را نديده بوديم. عاملان دولت كودتا، به رنگ كردن شعارها اكتفا نمي‌كنند، بلكه شعارها را تغيير مي‌دهند تا به آنها را به شكل شعارهاي خود تحريف كنند و اين تلاش براي تغيير شعارهاي سبز به نفع خود، يا مسخره كردن آنها، عرصه جديدي را براي قضاوت بينندگان هر روزه ديوارهاي شهر گشوده است.
عابران خيابانها فقط شعارها يا شعارهاي رنگ شده را نمي‌بينند. آنها مي‌بينند كه سبزها علامت پيروزي V كشيده بودند، و عاملان كودتا، آن را تبديل به WC يعني علامت مستراح كرده‌اند. عابران مي‌بينند كه سبزها روي ديوار نوشته‌اند: اميد، و كودتاچيان تبديلش كرده‌اند به: نااميد.
حتي اگر هنوز ناظر بيطرفي وجود داشته باشد كه اين نشانه‌ها هم در طرفداري آينده‌اش تاثير بگذارند، به نظر شما چنين ناظر و عابري طرف چه كسي را خواهد گرفت؟ كسي كه از جان مايه مي‌گذارد تا بر ديوارهاي نويد پيروزي بدهد، يا كسي كه بر همان ديوارها نشان مستراح مي‌كشد؟ كسي كه شبانه خطر مي‌كند كه براي عابران فردا ارمغان اميد بياورد، يا كسي كه نااميدي خودش را روي ديوار نقش مي‌كند؟ ضدشعارنويسي عاملان كودتا، نشان مي‌دهد كه ننگ آنها نه تنها با رنگ پاك نمي‌شود، كه سياهتر و ننگينتر هم مي‌شود.
امروز ديدن ديوارها و كيوسك‌هاي شعار‌نويسي شده‌اي كه سياه مي‌شوند، پير و جوان را ياد همان روزهاي انقلاب مي‌اندازد. شعارهاي سبزِ جنبش عليه ديكتاتور كه زير لايه‌هاي رنگ به رنگ پوشانده مي‌شوند و باز كه از نو نوشته و سياه مي‌شوند، چهره‌اي عجيب به شهرها داده‌اند. شعارهاي جنبش خصوصاً در روزهاي پس از عاشورا كه دولت كودتا هزينه و نيروي بسياري را صرف محو آنها كرده است، از قضا بيشتر در چشم مي‌آيند. سرتاسر ديوارهاي تهران و بسياري ديگر از شهرها پر از لكه‌هاي بي‌قواره يا شعارهاي تغيير يافته‌ايست كه حتي اگر خوانده نشوند، بيننده را وامي‌دارند تا انواع حدس‌هاي ممكن را درباه‌شان بزند: يا حسين ميرحسين؟ مرگ بر ديكتاتور؟ 22 بهمن سبز؟ ...
اين لكه‌هاي بي‌قواره كه براي پاك كردن شعارها به كار رفته‌اند، نه تنها باعث پررنگ‌تر جلوه كردن شعارهاي پوشيده شده مي‌شوند، بلكه روييدن شعارهاي تازه در ميان اين انبوه دهها متري ديوارهاي خط خطي و لكه لكه، انرژي فراواني به عابران سبز مي‌دهد. اين لكه‌گذاري‌ها و رنگ پاشي‌ها بيش از اين تاثيرات و حساسيتها، بار ديگر تداعي كننده شعار «ننگ با رنگ پاك نمي‌شود» نيز هستند. تداعي اين شعار در واقع براي بينندگان تصوير انقلاب را بازسازي مي‌كند. انگار انقلابيهاي آن روز هنوز بعد از سي و يك سال در خيابان عليه ديكتاتور شعار مي‌نويسند و هنوز شعار‌ها‌شان در همان خيابانها زير لكه‌هاي رنگ مي‌رود و دوباره از جاي ديگر مي‌جوشد.
اين تداعي و مقايسه، در كنار تداعيها و مقايسه‌هاي ديگري كه اتفاقاً باعث و باني همه آنها خود دولت كودتا بوده است، نوعي حس حق به جانب بودن به شعار نويسان سبز مي‌دهد. سبزها با چنين تداعيهايي خود را در طرف انقلابيون 1357، و ميراثبر آرمانهاي آنان مي‌بينند. امروز، اين سبزها هستند كه شعار «مرگ بر ديكتاتور» مي‌دهند و چون هيچ رسانه‌اي برايشان نمانده آن را روي ديوار مي‌نويسند، و اين دولت كودتاست كه شعارهاي آنها را رنگ مي‌كند و با وجود داشتن همه رسانه‌ها و چندين روزنامه و دهها كانال تلويزيوني و راديويي در سراسر كشور باز هم از ديدن ديوارهاي شعار‌نويسي شده چنان مي‌ترسد كه فكر مي كند بايد جواب شعارها را روي همان ديوارها بدهد.
جواب دادن به شعارها روي ديوارهايي كه از معدود رسانه‌هاي سبز هستند، پديده جديدي است كه در انقلاب اسلامي 1357 نظير ش را نديده بوديم. عاملان دولت كودتا، به رنگ كردن شعارها اكتفا نمي‌كنند، بلكه شعارها را تغيير مي‌دهند تا به آنها را به شكل شعارهاي خود تحريف كنند و اين تلاش براي تغيير شعارهاي سبز به نفع خود، يا مسخره كردن آنها، عرصه جديدي را براي قضاوت بينندگان هر روزه ديوارهاي شهر گشوده است.
عابران خيابانها فقط شعارها يا شعارهاي رنگ شده را نمي‌بينند. آنها مي‌بينند كه سبزها علامت پيروزي V كشيده بودند، و عاملان كودتا، آن را تبديل به WC يعني علامت مستراح كرده‌اند. عابران مي‌بينند كه سبزها روي ديوار نوشته‌اند: اميد، و كودتاچيان تبديلش كرده‌اند به: نااميد.
حتي اگر هنوز ناظر بيطرفي وجود داشته باشد كه اين نشانه‌ها هم در طرفداري آينده‌اش تاثير بگذارند، به نظر شما چنين ناظر و عابري طرف چه كسي را خواهد گرفت؟ كسي كه از جان مايه مي‌گذارد تا بر ديوارهاي نويد پيروزي بدهد، يا كسي كه بر همان ديوارها نشان مستراح مي‌كشد؟ كسي كه شبانه خطر مي‌كند كه براي عابران فردا ارمغان اميد بياورد، يا كسي كه نااميدي خودش را روي ديوار نقش مي‌كند؟ ضدشعارنويسي عاملان كودتا، نشان مي‌دهد كه ننگ آنها نه تنها با رنگ پاك نمي‌شود، كه سياهتر و ننگينتر هم مي‌شود.
باسلام
پاسخحذفبرای روز 22بهمن با شعارهای هدایت شده باید حرکت کرد .
ضمنا برای مسیر راهپیمائی بهتراست مسیر تجریش ولی عصر
درنظر گرفته شود تا تعداد جنبش سبز مشهود ونمایان باشدوجدااز مسیر حکومتی ها تعدادملیونی خودرا به عرصه نمایش بگذاریم
باید شعار هدایت شده ومسیر راهپمائی جدا از چماقداران باشد
با سلام
پاسخحذفقرون وسطا برایران حاکم گردیده وملایان با سرمستی بوی نفت درعرصه ایران زمین با جلوس ولایت وامرخدایگان ظلم وجنایت می کنند .ودرروز عاشورا دستان پلیدشان به خون مردم آلوده است .
آری باید مسیر ما جدا از چماقداران حکومتی باشد
زیرا نظام بااین حضور جمعیت تبلیغات را به سود خود تمام خواهد کرد. مسیر تجریش -ولی عصربهترین انتخاب است
مرگ بر هرچی منافقه مثل موسوی و کروبی جون ما فدای انقلاب و اسلام و رهبری عاشق شهادتم
پاسخحذفمرگ بر هرچی منافقه مثل موسوی و کروبی جون ما فدای انقلاب و اسلام و رهبری عاشق شهادتم
پاسخحذفمرگ بر هرچی منافقه مثل موسوی و کروبی جون ما فدای انقلاب و اسلام و رهبری عاشق شهادتم
پاسخحذفدرسته منم با ناشنلپاس موافقم خاک تو تسر جنبش خود فروخته سبزی قرمه سبزی و حامیانش احمقها
پاسخحذفدرسته منم با ناشنلپاس موافقم خاک تو تسر جنبش خود فروخته سبزی قرمه سبزی و حامیانش احمقها
پاسخحذفدرسته منم با ناشنلپاس موافقم خاک تو تسر جنبش خود فروخته سبزی قرمه سبزی و حامیانش احمقها
پاسخحذفمرگ بر موسوی کروبی و......
پاسخحذفمرگ بر موسوی کروبی و......
پاسخحذفشعورتون و ماشالله از جنتی، شچونی و الم الهدی به ارث بردین که جز فحض و بی ادبی چیز دیگه ای ازتون بر نمی یاد.
پاسخحذفخدا شفاتون بده انشالله
az webloge ma didan konid
پاسخحذفجواب مرگ بر موسوی رو ما اینجوری می دیم.
پاسخحذفطرز ساخت مهر سبز ،بالن سبز،گلوله سبز و 28 مدل مبارزه مدنی.
http://nafarmanisabz.blogspot.com/